با سلام
با خواندن اين ابيات غزل زيبايي از غزليات شمس در خاطرم متواتر شد :
در دل و جان خانه كردي عاقبت
هر دو را ويرانه كردي عاقبت
آمدي كاتش در ين عالم زني
وا نگشتي تا نكردي عاقبت
دانه نا چيز بودم زير خاك
دانه را دردانه كردي عاقبت
يا رسول الله ستون فقر را
استون حنانه كردي عاقبت
