• وبلاگ : در جهان بودن ِمن
  • يادداشت : اخلاق و ايمان
  • نظرات : 0 خصوصي ، 10 عمومي
  • ساعت ویکتوریا

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + عباس 
    به عنوان آخرين نقد اين يادداشت بايد بگم با وجودي که با شما موافقم که انسان نميتونه در جايگاه خدا-خيرمطلق- قرار بگيره اما با اين بخش از نوشته شما مخالفم که:

    کسي که خدا را ديده است، آدميان را براي نجات نيازمند ِخويش نمي داند، کسي که خدا را به حضور مي شناسد، گوشه اي مي نشيند تا او خود جهان را اداره کند، تا او با خير مطلق بودن خود شرور را پاک کند، شرور را به کوچکي شان ببخشايد، يا با هدايت گام هاي زميني شان به خير تبديلشان نمايد.

    با اين استدلال شما پس شان خليفه اللهي انسان چي ميشه؟ آيا انسان بايد در مقابل شر سکوت کنه؟ يا به سهم خودش براي خلق خير در جهان تلاش کنه؟
    باز هم تکرار ميکنم معتقد نيستم انسان ميتونه به جاي خدا -خير مطلق- باشه اما انسان به عنوان خليفه الله-خير نسبي-ميتونه و موظفه که منشا اثر باشه و بايد به سهم توان و بضاعت خودش همراستا با خدا گام برداره.

    در مجموع يادداشت خوبي بود و نقاط مشترک زيادي با ديدگاه شما داشتم اما در مواردي هم که گفتم به شما انتقاد داشتم. اميدوارم موفق باشيد