در این عهد... - در جهان بودن ِمن

3 در جهان بودن ِمن 4

در این عهد... (یکشنبه 87/10/29 :: ساعت 2:33 عصر )

"به نام یگانه باورم"

بردی مرا ز خاطر و در یاد مانده ای ویرانه ساختی دل و آباد مانده ای

چشمم به راه، عقل به تاراج و دل اسیر بندم نهاده ای و خود آزاد مانده ای

هرلحظه دلشکسته ترم می کند ز پیش عهدی که از شکستن آن شاد مانده ای

دست است بر دعا که بیایی و همچنان در لابه لای دفتر اوراد مانده ای

شیرین شدم، به جلوه مجنون بیامدی لیلی به قصه آمد و فرهاد مانده ای

گویند:"رهسپار! چه سان در فراق یار آرام گشته ای و ز فریاد مانده ای؟"

آری به عشق می رسی آندم که پر ز درد راضی به آنچه دوست تو را داد مانده ای

کلمات کلیدی : شعر

¤ نویسنده: زینب صولت

نظرات دیگران ( )

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

»» منوها

[ RSS ]
[ Atom ]
[خانه]
[درباره من]
[ارتباط با من]
[پارسی بلاگ]

بازدید امروز: 21
بازدید دیروز: 3
مجموع بازدیدها: 190497

»» درباره خودم

»»دسته بندی یادداشت ها

»» لوگوی خودم

»» اشتراک در وبلاک

»» دوستان من