دل مگه جز خواستن، کار ديگه اي هم بلده؟

خدا اين دلو داده بهمون که خودشو تمام چيزايي که رنگي يا بويي ازش دارنو، هي بخواد و هي بخواد.
دلي که نخواد ديگه دل نيست؛ سنگه، آدميم که دلش هي نخواد و هي نخواد، ديگه آدم نيست. نمي دونم چيه، اما مي دونم آدم نيست.

آي امان از اين دل، که هر چي مي کشيم از دست اين دل بي صاحاب مونده است...