خدايا! راه همان است که زين پيش مي دانستم. مگر مي توان روشنايي را از نور گرفت؟ و يا مي شود از حقيقت خواست دست از هدايتگري بردارد؟! و آيا شدني است انکار درستي راه راست؟ اما اين کميّ توان بنده نيازمند توست که در پس سختي هاي زمانه، و مکر دوستي هاي دشمنانه، و تباهي دين باوريهاي دنيا طلبانه، آرزوهاي دست يافتني را به ناممکن هاي نپرداختي مبدّل نموده است.
